Menig horrorfilm is erdoor opgefleurd: Rondvliegende messen, klapperende kastdeuren, een koelkast die steeds open gaat, knipperende lampen. Het geluid van krakende traptreden – alsof iemand de trap op- of afloopt –, geluiden die men niet thuis kan brengen, zoals harde tikken. Al deze fenomenen worden geschaard onder het begrip ‘poltergeistverschijnselen’.


Als je opzoekt op internet wat een poltergeist is, dan krijg je de volgende omschrijving: “Een poltergeist is een soort geest of bovennatuurlijke entiteit die bekend staat om het veroorzaken van fysieke verstoringen, zoals harde geluiden en het verplaatsen of het gooien van voorwerpen. In tegenstelling tot andere geesten die visueel kunnen verschijnen, worden poltergeisten doorgaans geassocieerd met auditieve en fysieke manifestaties” (vertaling uit het Engels, bron: www.centreofexcellence.com).


Poltergeist: De film

Wie zich de film Poltergeist uit 1982 kan herinneren, weet dat die film bol stond van de poltergeistfenomenen. De hoofdpersonen uit de film, de familie Freeling, en met name de jongste dochter des huizes Carol Ann, ervoeren na hun intrek te hebben genomen in een voor hen nieuwe woning steeds sterker wordende poltergeistverschijnselen, die met name rondom Carol Ann plaatsvonden. Uiteindelijk verdween Carol Ann zelfs via de televisie tijdelijk naar een soort parallel universum (maar gelukkig kwam ze uiteindelijk toch weer terug). In de film werden de verschijnselen uiteindelijk verklaard doordat de woning waarin de familie Freeling woonde op een oud kerkhof bleek te zijn gebouwd, waardoor de zielen van de mensen die daar begraven lagen geen rust kregen en daarom de familie Freeling maar ging terroriseren.


Natuurlijk is het grootste deel van de film gestoeld op fantasie. Gelukkig maar. Het is voor zielen echt niet belangrijk wat er met hun lichaam gebeurt als ze dat eenmaal hebben verlaten, en zien ze doorgaans echt geen reden om de huisvrede van ‘levende’ mensen te doorbreken. Sterker nog, als ergens een geest wordt waargenomen is dat meestal niet eens wederzijds. Hiermee bedoel ik dat geesten die nog ergens rondhangen zó gepreoccupeerd zijn met hun eigen bezigheden dat ze zich niet bewust zijn van de levende mens die in hun buurt is.


Jonge mensen

Wat wél klopt in de film is dat poltergeistverschijnselen vaak plaatsvinden in huizen waar (pre)pubers wonen. De aura van jonge mensen die in de (pre)puberteit zitten is vaak erg krachtig. Die jongeren zijn in ontwikkeling, op weg naar volwassenheid, en zijn vaak met veel dingen bezig in hun hoofd. Vriendschappen worden gevormd en veranderen, hun lichaam verandert, ze worden verliefd, krijgen de bons. Ze zetten zich af tegen hun ouders en maken ruzie met siblings. Hun emoties gaan alle kanten op.


De aura van de mens, het elektromagnetische krachtveld om en door ons heen, wordt onder andere beïnvloed door onze gedachten en emoties. Heftige emoties en emotionele instabiliteit zorgen voor veel beweging in de aura. En die beweging in de aura kan niet ‘weg’, zo ongeveer alsof je een onweersbui gevangen hebt onder een net. Het blijft knetteren totdat de bui over is. Dat is zo ongeveer wat er gebeurt als er poltergeistverschijnselen zijn in een woning waar minimaal één (pre)puber woont. Dus zonder het zelf te weten kunnen jongeren die verschijnselen teweegbrengen. Of liever gezegd hun aura.


Gebreken

Een andere verklaring voor poltergeistverschijningen zijn eventuele gebreken in de woning. Als nuchter medium sluit ik liever allereerst dat soort gebreken uit als oorzaak van dergelijke verschijnselen voordat ik verder ga kijken of voelen. Want knipperende lampen worden niet zelden veroorzaakt door een overbelast en verouderd elektriciteitsnetwerk, tocht door niet goed sluitende ramen of deuren en kastdeuren die steeds opengaan door hout dat reageert op temperatuurschommelingen.


Overleden dierbaren

Kan het dan echt niet zo zijn dat de verschijnselen die men waarneemt toch door een overleden dierbare worden veroorzaakt? Nou, het is niet helemaal uitgesloten. Alleen is het voor een overleden dierbare echt heel lastig om vaste materie zoals wij dat kunnen aanraken en voelen in beweging te brengen. Hun energie is veel minder ‘dicht’ dan vaste, aardse materie. Om een kastje, deur of lamp in beweging te zetten moet veel geoefend worden in het verlagen van hun energievibratie, zodat hun energie wordt ‘verdicht’. Met die verdichte energie kan fysieke materie in beweging worden gebracht. Wie de film Ghost kent, weet dat hoofdpersoon Sam, gespeeld Patrick Swayze, lang moest oefenen om een glas in beweging te brengen. Het is mooi dat het zo in beeld is gebracht, want dat is echt (alhoewel natuurlijk een beetje simplistisch voorgesteld) hoe het in zijn werk gaat.


Niet bang zijn

Wees dus niet bang als je dergelijke ervaringen thuis hebt. Zoek eerst naar een logische fysieke verklaring van de verschijnselen in huis. Misschien is de afstandsbediening of het apparaat zelf stuk als de tv steeds aan of uit gaat. Misschien is de trap aan vervanging toe als de treden kraken en misschien is een elektriciteitskabel ooit door een amateur aangelegd. Is er geen fysieke reden aan te wijzen? Kijk dan even naar je medebewoner(s) zowel jong als wat ouder en naar jezelf, want ook volwassenen kunnen met hun aura zonder het te weten bijzondere dingen doen als ze niet lekker in hun vel zitten of zich ergens druk om maken. Kun je dat alles uitsluiten als vermeende oorzaak, ga dan eens in de stilte zitten en stel in gedachten de vraag ‘Wie is daar?’ en kijk wat er in je opkomt. Vaak is het dan een overleden dierbare, en niet ‘zomaar’ iemand. De kans is groot dat als je je bezoek uit de Spirituele Wereld laat weten dat je hebt gemerkt dat hij of zij er is, hij of zij daarna niets meer manifesteert. Je bezoek wil dan alleen erkenning dat ze er zijn.


Stel je dus vriendelijk, liefdevol en gastvrij op als je vermoedt dat je een overleden dierbare op bezoek hebt. En zoek geen ‘Ghost Busters’. Want de kans dat je echt kwaadwillend bezoek hebt is nihil. Echt.